Het prutsfietsen

Pinkstermaandag 10 juni 2019; Brandenslev -> Nakskov -> Langø -> Rødbyhavn -> Rødby -> Maribo; 85 km/248 km in totaal; fris (18 gr), harde wind hele dag; hotel Ebsens, Maribo.

Sommige dingen lijken we voorgoed verloren te hebben in deze tijd. Neem nou lummelen. Wie houdt zich daar nog mee bezig? Terwijl gewoon lekker aanrommelen en niks, maar dan ook helemaal niks zinnigs doen, super verstandig is om gewoon lekker bij te komen.

Hetzelfde geldt voor fietsen. Hoe verleidelijk is het niet om 's ochtends (of liever nog, wéken van tevoren) te  bedenken welke afstand je wilt afleggen en wat je allemaal wilt bezoeken enz, enz. Kortom: wat er gepresteerd dient te worden. Onzin. Neem van mij aan: als het past in een Excell-sheet, heb je een afslag gemist. Nou ja, dat vind ik tenminste.

Ik wil een lans breken voor het zeer ondergewaardeerde 'prutsfietsen'. Gewoon ontspannen fietsen en hier 's kijken, daar 's stoppen, onderweg een praatje maken of zo maar met een grasspriet tussen je lippen op je rug in het gras liggen en aan niks denken en de wolken voorbij zien trekken.

Vandaag heb ik de nobele kunst van het prutsfietsen beoefend. In het Vandrerhjem had de mevrouw-van-dienst voor mij als enige fietser heerlijk warme broodjes gemaakt. De overige gasten zijn Poolse arbeiders. Die liggen op deze vrije dag nog op bed en zorgen sowieso voor zichzelf.

Daarna Nakskov bekeken. Dat is een stadje aan het fjord met hele aardige oude straatjes en een paar prachtige historische gebouwen. Jammer genoeg zijn ook hier de gevolgen van de interneteconomie zichtbaar in de vorm van vele lege winkels.

Vanaf Nakskov tot Rødkyhavn volgt de route de dijk van het fjord. In 1662 is het eiland Lolland overstroomd bij een stormvloed met als gevolg honderden dode mensen en dieren en veel goede landbouwgrond die verloren ging. Om herhaling te voorkomen, is er een dijk rond het eiland gelegd. Die is niet hoog, maar een metertje of drie, maar blijkbaar is dat voldoende want het eiland is nooit meer overstroomd.

Bovenop de dijk ligt een breed, halfverhard fietspad. Rechts ligt het fjord en links ligt een strook natuurgebied met bomen en struiken. Het is juni, dus heel veel planten staan in bloei. Het wit van de klaver mengt zich met het violet van de dovenetel en het geel van de zoetruikende kamperfoelie. Er staan tientallen soorten bloeiende planten door elkaar, het is echt een prachtig gezicht.

De planten trekken insecten aan die op hun beurt gegeten worden door allerlei zangvogeltjes. Het miegelt van de kneutjes, de zwaluwen, gorzen, merels, puttertjes,  paardewachtertjes en nog veel meer. Eén keer hoor ik zelfs de nachtegaal.

Met zoveel potentiële gastouders kan het niet uitblijven: overal hoor je de koekoek roepen waarna het wijfje antwoordt met dat typische hinnikende geluid. Een oud Vlaams spreekwoord zegt dat het horen van de koekoek in het voorjaar je een goed jaar brengt, dat wordt nog wat!
Iedere wijfjeskoekoek is gespecialiseerd in het soort vogeltje die ze als gastouders voor haar eieren kiest. Hier heeft ze ze voor het uitzoeken.

Deze lange dijk rondom Lolland is echt een soort eldorado voor types met een ringbaardje en een verrekijker - en voor mij. Vanaf augustus kun je hier trouwens de roofvogeltrek vanuit Scandinavië goed waarnemen, dat moet spectaculair zijn. 

Vanaf Næsby bevinden er zich hier en daar vakantieparken met zomerhuisjes onderaan de dijk. Denemarken zou Denemarken niet zijn als er dus ook niet in regelmatige intervallen van een paar kilometer een blauwe vlag staat die aangeeft dat er infobordjes staan en beneden aan de dijk een gebouwtje met een kraakhelder toilet (plus een kraan en een stopcontact). Een fijne voorziening voor fietsers. Temeer daar er bijna geen cafeetjes zijn. Wel een naaktstrand trouwens, mocht je je zwembroek vergeten zijn.

Vanaf Rødbyhavn gaat de route naar het noorden en was het worstelen met de tegenwind. Na Rødby voert de route voor een flink deel over een oude spoorweg met links en rechts een windkering en dat scheelde een hoop geploeter. Schoolkinderen hadden allerlei bont beschilderde nestkasten gemaakt en op regelmatige afstanden hangt er zo'n kast langs het pad. Hier en daar kwamen er geluiden uit van een gelukkig mezengezin. Hygge!

In Maribo was de pijp leeg. Er schijnt morgen een grote happening te zijn, dus veel accomodaties zaten vol. Ik belandde bij hotel Ebsens waar ik in mijn zondagse Deens een kamer probeerde te regelen waarop de receptionist droogjes meldde dat hij uit Nederland kwam. Tsja... Tijdens het buffet vanavond opnieuw een aanloop genomen om mijn Deens te oefenen. Stond ik tegen een Zweed te oreren... Toen ben ik maar met een goed glas wijn en een lekker bordje eten in een hoekje gaan zitten. Het was, kortom, weer een mooie prutsfietsdag!

Voor het geluid van de wijfjeskoekoek:
https://www.vogelbescherming.nl/ontdek-vogels/kennis-over-vogels/vogelgids/vogel/koekoek (zie  onderaan voor de geluiden)

De dom van Maribo ligt in de oude binnenstad waar kleurrijke straatjes uitlopen op het kerkplein en het water bij de kerk. Je kunt er heerlijk zitten en de geschiedenis van de stad lezen.
Tegenover de kerk is een mooie pelgrimsherberg. Deze is niet alleen voor Santiagogangers maar ook fietsers zijn welkom. Op maandag gesloten.