Woensdag 12 juni (2)
Ze háátte ze. Die vrome hansworsten die dweepten met hun nieuwverworven geloof. Hebt elkander lief. Poeh! Het mocht wat!
De Zweedse heks was zó boos over de verspreiding van het christendom in het noorden, dat ze een enorm stuk graniet nam en dat met behulp van haar kouseband naar de overkant schoot. De steen raakte de kerktoren van Magleby, maar werd daar door sterke krachten afgeweerd. Daarom ligt tot op de huidige dag de enorme granieten Svantestenen op het strand bjj Møns Klint. Als een herinnering aan een boze Zweedse heks.
De klippen werden sinds mensenheugenis bewoond door de klippenkoning, Jøden Opsal. Hij had twee grotten: in de ene woonde hij zelf, in de andere had hij zijn hond en zijn witte paard ondergebracht. Hij beschermde het eiland tegen ongeluk en vijanden. Veel eilandbewoners, vooral de oudere met een voorliefde voor alcohol, kunnen ervan getuigen hoe goed Jøden hun altijd heeft geholpen. Als dank boden ze de koning dan altijd een kroes bier aan.
De moraal van dit verhaal: ga nooit zonder fietshelm en een frisse pint hier het woud bij Møns Klint in, want misschien kom je Jøden wel tegen of gaat de heks opnieuw met stenen en haar kouseband aan de slag. Het is hier niet pluis...
Møns Klint is een prachtige, 8 km lange en meer dan 100 m hoge witte kliffenkust aan de uiterste oostpunt van Møns. Je kunt er mooie wandelingen maken, een geologisch infocentrum bezoeken en uiteraard ook de kliffen bewonderen. Als het niet mistig is tenminste...
Luctor et emergo ten voeten uit. Erg dapper hoor!
BeantwoordenVerwijderen