Woensdag 19 juni 2019 - Per trein: Flensburg -> Hamburg -> Bremen -> Osnabrück -> Oldenzaal -> Hengelo -> Amersfoort -> Utrecht; per trein: 600 km; gefietst: 10 km/929 km gefietst in totaal
Vandaag was een reisdag. Met allerlei onvermoede ontwikkelingen, een oververhitte telefoon, een wolkbreuk en o ja, ook nog twee mieren die op stap wilden.
Waar zal ik 's beginnen? Door de berichtjes van Thomas en Gabriele dat reizen per IC met fiets in Duitsland ruim vantevoren geregeld moet worden alvorens men met de vélocypède de trein mag bestijgen, was ik toch enigszins gealarmeerd.
Om half zeven vanochtend fietste ik bij het hotel weg en volgde de bordjes 'Bahnhof'. Maar wat er ook kwam, geen station. Ondertussen vielen de eerste druppels van - alweer - een onweer. Een jongeman vertelde me dat ik een pad door een park heuvelaf kon nemen, 'Dan ben je zo bij het station'. Ondertussen regende het harder, ik fietste het slechte pad af naar beneden om onderaan te merken dat het pad daar vanwege wegwerkzaamheden hermetisch was afgesloten. #%$£,^@÷ Donder en bliksem (en ja, dat deed het ook), er hielp geen lieve moedertje aan: ik moest weer helemaal de heuvel op. Omdat de trein naar Hamburg om 7.15 u zou gaan (en de regen inmiddels met bakken uit de lucht kwam) was dat niet fijn en dat is mild uitgedrukt...
Enfin, uiteindelijk had ik een fietskaartje en zelfs een reservering voor de fiets voor de IC vanaf Osnabrück. In Hamburg mocht ik echter niet mee met de trein: de trein was vervangen en in deze trein zat geen fietswagon. Daardoor moest ik mijn fietsreservering omwisselen. In het Reisecentrum werd door de medewerkers onderling genoegelijk gekletst, waardoor het eindeloos duurde voor je geholpen werd. Toen ik - eindelijk - aan de beurt was, zei het meisje achter de balie zonder een spoor van inlevingsvermogen: 'Ach, uw trein is net twee minuten geleden vertrokken...' En o ja, een reservering veranderen kon ook niet voor dezelfde dag. Stel je voor dat we dit allemaal zouden doen zeg. Het wordt tijd dat er computers worden uitgevonden en dat de Deutsche Bahn ermee leert werken!
Daarna de knop omgezet en besloten om alleen met regionale treinen verder te reizen: daarvoor heb je geen reservering nodig (wel een fietskaartje!) en je kunt je zware vakantiefiets zo de trein in rollen.
Vanaf toen was het een kwestie van veel zitten en lezen. Toen ik na 13(!) uur treinen in Utrecht aankwam, was mijn telefoon loeiheet (van de hele dag lezen?). De dag eindigde zoals hij begon: toen ik het station uitfietste, kwam het water met bakken uit de lucht.
Onderweg natuurlijk weer veel gepraat met Jan en alleman. Daaronder was een dame uit Berlijn waarmee ik over literatuur heb gekletst.
Mijn oude Duitse buurvrouw Ursula kon vroeger hele stukken van gedichten uit het hoofd opzeggen en daar zat vaak veel levenswijsheid in. Toen ik deze dame vertelde over een gedicht wat ik me nog herinnerde, bleek zij het ook te kennen. Omdat dit blog natuurlijk als dubbele agenda heeft jullie nuttige dingen des levens bij te brengen, citeer ik het gedicht hieronder. Als hommage aan mijn buurvrouw Ursula en tot nut van het algemeen:
Joachim Ringelnatz
(1883-1934)
Die Ameisen
In Hamburg lebten zwei Ameisen,
die wollten nach Australien reisen.
Bei Altona, auf der Chaussee,
da taten ihnen die Beine weh,
und da verzichteten sie weise
dann auf den letzten Teil der Reise.
Voor iedereen bij wie de Duitse les te lang geleden is:
In Hamburg leefden twee mieren
Die wilden naar Australië reizen
Bij Altona (voorstad van Hamburg, ze waren nauwelijks op weg...) op de steenweg
Deden hun voeten al pijn
Daarom zagen ze maar wijselijk af
Van het laatste deel van de reis.
Mooi hè? Met een prachtige dubbele bodem.
Ik zal morgen dit blogje nog aanvullen met wat gedachten over de hele route en zo nog wat.
Komende maand zal ik proberen wat foto's aan de tekst toe te voegen voor de liefhebbers.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten