Dinsdag 11 juni 2019 - Maribo -> Sakskøbing -> (per brug naar) eiland Falster -> Nykøbing -> Væggerløse -> Marielyst -> Stubbekøbing; 92 km/340 km totaal; 20 gr. + wind; laatste uur onweer + regen; trekkershut op camping Stubbekøbing.
Het zijn vaak grote, grijze gebouwen en ze lijken nooit een naam te hebben. Hierin wordt dé lekkernij van Denemarken gemaakt. Maar ik loop op de zaak vooruit.
Half negen fietste ik Maribo uit na een genoeglijk gesprek met Peter, een fietser uit het Duitse Göttingen. Het idee is om zo tot aan Stubbekøbing te komen en morgenochtend met het veer van Falster naar Bogø te gaan.
Het waait minder dan gister, maar toch ook nog stevig. De route voert tot Marielyst over rustige wegen door landbouwgebied.Tot Marielyst is het nagenoeg vlak. De meeste Deense boerenbedrijven zijn groter dan de Nederlandse. De akkers zijn soms wel tientallen hectaren groot. Veel gerst, tarwe, bieten, aardappels en koolzaad maar ook bijvoorbeeld een soort grote bonen die wij paardebonen noemen.
Er zijn weinig weilanden. Ik zie een paar flinke kuddes schapen, een paar black angus stieren en wat jersey koeien. Dat laatste is boeiend want blijkbaar experimenteert Denemarken nu ook met deze kleine, bruine koetjes die melk geven die eiwitrijker is dan van onze gewone holsteiners. Bovendien wordt deze melk vaak goed verdragen door mensen met een lactose intolerantie. Minder melk, maar wel van betere kwaliteit.
Hier en daar liggen temidden van de velden, meestal wat verder van de weg, grote, grijze schuren met daarnaast één of twee grote zilverkleurige voedersilo's. Aan de luchtwasinstallaties op het dak zie je dat er dieren in moeten zitten en aan het laadperron zie je dat het varkens moeten zijn die via dit perron in de veewagens gejaagd worden.
Deze schuren zijn in feite agrofabrieken. De biggen komen er nooit uit - nou ja, één keer dan - en zijn dan vier tot zes maanden oud en wegen 90 kg. In Denemarken houden ze erg van varkensvlees, vooral in de vorm van de traditionele polsen. Deze worstjes verkopen ze overal.
Nu is het heel makkelijk om de boeren scheef aan te kijken vanwege de bio-industrie, maar dat vind ik onredelijk want de vraag naar spotgoedkoop, industrieel vlees komt van ons, de consument. Het is dan ook aan ons om keuzes te maken en misschien meer voor kwaliteit te gaan dan voor veel en goedkoop.
Het is gek, maar het viel me op dat dit soort varkenshouderijen nooit een naam heeft, daar waar andere boerderijen dat vaak wel hebben. Soms staat er niet eens een woonhuis op het erf. Hoe anoniem kan je product zijn?
Nykøbing is de hoofdstad van het volgende eiland, Falster. Het heeft een haven waarin veel hout verladen wordt en een gigantische suikerfabriek. De binnenstad is een mengelmoes van aardige, aantrekkelijke straatjes tot winkelstraten met veel leegstand.
Marielyst ligt aan de Oostzee. Het strand wordt wijd en zijd geroemd als een van de mooiste van Denemarken. Het ís ook een heel mooi zandstrand. Voor zover ik weet is dit het enige strand met een plankier voor rolstoelen tot aan zee compleet met een blindengeleidestrook. Op het strand zat een moeder met een kind met het Downsyndroom in een rolstoel. Ze zaten allebei zichtbaar te genieten van de zee. Ontroerend. Denemarken is soms toch zo'n lief land!
In Marielyst raakte ik prompt de route kwijt, niet praktisch want iedereen die je de weg vraagt, stuurt je ergens anders heen - en nee, dit keer lag het niet aan m'n Deens!
De route gaat pal noord door bossen en duinen en vaak kun je de zee zien. Op een aantal plekken kun je ook direct aan zee komen. Dit is echt een heel mooi stuk.
Vanaf Halskov was het nog maar een kilometer of 20 naar Stubbekøping. Veel mensen wonen hier niet en er zijn geen voorzieningen. De weg is grotendeels halfverhard met stijgingen.
Toen ik ongeveer midden in het bos was en nog een goed uur moest fietsen, begon het te rommelen achter me. De bosbodem was nog nat van een vorige bui. Het onweer zette door en het begon te regenen. Als een verzopen kat kwam ik in Stubbekøbing aan. Er is geen hotel, geen b&b en om nou te kamperen bij dit weer? De plaatselijke campinghouder bracht uitkomst: hij had nog wel een trekkershut voor me. En laat ik nou spaghetti en een flesje wijn hebben ingeslagen in Marielyst. Wat kán het leven goed zijn. Hygge!
De camping in Stubbekøbing is net ten noorden van het dorp en ligt aan het water op 1 km van de veerpont. Er zijn o.a. 4 trekkershutten en een campingkeuken. Een mooie stek met hele redelijke prijzen en een hartelijke eigenaar, Danny.
Stubbekøbing heeft een kleine supermarkt en een warme bakker in de hoofdstraat. De veerpont gaat vanaf 9 u om het uur en vertrekt op het hele uur.
Nykøbing heeft alle grote supermarkten bij elkaar zitten aan de weg die je neemt als je vanaf de route vlak voor je onder de grote brug doorgaat, even rechtdoor rijdt en de stad in fietst.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten